- imitor
- ĭmĭtor, āri, ātus sum
- tr. -
- inf. prés. imitarier, Plaut. Capt. 3, 1, 25; Lucr. 5, 1377
[st1]1 [-] imiter, reproduire par imitation; remplacer (par qqch de semblable).
- imitari chirographum, Cic. Nat. 3, 30, 74 : imiter une signature. --- Cic. Fam. 9, 20, 2.
- tibi fortasse idoneus fuit nemo quam imitarere, Cic. Verr. 2, 3, 41 : peut-être n'as-tu pas trouvé quelqu'un à imiter.
- imitari aliquem in aliqua re : imiter qqn en qqch.
- imitari aliquem in persona lenonis, Cic. Rosc. Com. 7, 20 : imiter qqn en jouant le rôle de leno.
- antiquitatem imitari, Cic. Brut. 36, 137 : imiter les façons de parler archaïques.
- alicujus vitia imitari, Cic. de Or. 2, 92 : reproduire les défauts de qqn.
- poet. sudibus ferrum imitari, Virg. En. 11, 894 : remplacer le fer par des pieux.
- imitantur pocula vitea fermento atque acidis sorbis, Virg. G. 3, 380 : ils remplacent le jus de la vigne par du malt et des sorbes acides.
[st1]2 [-] imiter, être semblable à.
- signa imitantur veritatem, Cic. Br. 70 : des statues reproduisent la réalité.
- humor sudorem videtur imitari, Cic. Div. 2, 58 : une humidité paraît semblable à de la sueur.
[st1]3 [-] rendre, exprimer, représenter.
- imitari penicillo luctum, Cic. : reproduire la douleur avec le pinceau.
- molles imitari aere capillos, Hor. A. P. 33 : rendre avec le bronze la souplesse des cheveux.
- putre solum (namque hoc imitamur arando), Virg. G. 2, 204 : sol friable (car c'est ce que nous cherchons à reproduire par le labourage).
- vultu maestitiam imitari, Tac. An. 1, 24 : simuler la tristesse sur son visage.
* * *ĭmĭtor, āri, ātus sum - tr. - - inf. prés. imitarier, Plaut. Capt. 3, 1, 25; Lucr. 5, 1377 [st1]1 [-] imiter, reproduire par imitation; remplacer (par qqch de semblable). - imitari chirographum, Cic. Nat. 3, 30, 74 : imiter une signature. --- Cic. Fam. 9, 20, 2. - tibi fortasse idoneus fuit nemo quam imitarere, Cic. Verr. 2, 3, 41 : peut-être n'as-tu pas trouvé quelqu'un à imiter. - imitari aliquem in aliqua re : imiter qqn en qqch. - imitari aliquem in persona lenonis, Cic. Rosc. Com. 7, 20 : imiter qqn en jouant le rôle de leno. - antiquitatem imitari, Cic. Brut. 36, 137 : imiter les façons de parler archaïques. - alicujus vitia imitari, Cic. de Or. 2, 92 : reproduire les défauts de qqn. - poet. sudibus ferrum imitari, Virg. En. 11, 894 : remplacer le fer par des pieux. - imitantur pocula vitea fermento atque acidis sorbis, Virg. G. 3, 380 : ils remplacent le jus de la vigne par du malt et des sorbes acides. [st1]2 [-] imiter, être semblable à. - signa imitantur veritatem, Cic. Br. 70 : des statues reproduisent la réalité. - humor sudorem videtur imitari, Cic. Div. 2, 58 : une humidité paraît semblable à de la sueur. [st1]3 [-] rendre, exprimer, représenter. - imitari penicillo luctum, Cic. : reproduire la douleur avec le pinceau. - molles imitari aere capillos, Hor. A. P. 33 : rendre avec le bronze la souplesse des cheveux. - putre solum (namque hoc imitamur arando), Virg. G. 2, 204 : sol friable (car c'est ce que nous cherchons à reproduire par le labourage). - vultu maestitiam imitari, Tac. An. 1, 24 : simuler la tristesse sur son visage.* * *Imitor, pen. corr. imitaris, imitari. Plin. iunior. Contrefaire, Ensuyvre, Imiter.\Prosequebatur atque imitabatur antiquitatem. Cic. Ensuyvoit et contrefaisoit.\Imitari alas auium. Plin. Estre semblable aux ailes des oiseaux.\Chirographum alterius. Sueton. Contrefaire, Falsifier.\Imitatur sermones hominis turdus. Plin. Contrefait.
Dictionarium latinogallicum. 1552.